Fase 1: Kennismaken
In elke organisatie is er een koers maar na een reorganisatie of fusie is die vaak niet meer zichtbaar in de praktijk.
In deze eerste fase ga ik op zoek naar waar de energie, onduidelijkheid en overtuigingen zich bevinden.
Niet om te oordelen, maar om te begrijpen wat mensen nodig hebben om hun werk goed te kunnen doen, en waarom dat nu niet lukt.
Ik start altijd eenvoudig: Aanwezig zijn, observeren, vragen stellen en kennismaken. Ik voer gesprekken met medewerkers, teamleiders en directieleden. Ik loop mee, lees mee en luister naar de verhalen achter het werk. Ik kijk hoe mensen hun werk nu doen en wat dat zegt over de organisatie.
Zo ontstaat een realistisch beeld van hoe structuur, rollen en samenwerking daadwerkelijk functioneren. Vanuit een progressieve blik kijk ik vooral naar wat wél lukt en wat er nodig is om verder te komen. Ik stel vragen die aan het denken zetten en richting geven in plaats van druk zetten. Mensen krijgen ruimte om hun perspectief te delen en verantwoordelijkheid te nemen voor hun deel van het systeem.
Moreel leiderschap betekent hier: Doen wat rechtvaardig is voor het geheel, niet wat het makkelijkst is voor een individu. Dat vraagt om open communicatie. Daarom spreek ik helder over mijn opdracht, wat er wél en niet onder valt, en wat er van mij wordt verwacht. Ik nodig iedereen uit om te reageren op de aankomende verandering: Hoe zien zij het, wat hebben zij nodig van mij en van elkaar?
Dit doe ik niet om consensus te zoeken, maar om helderheid en verwachtingen te creëren.
Aan het einde van deze fase is er vertrouwen. Medewerkers weten dat ik hen niet passeer, maar naast hen sta.
We beslissen niet over medewerkers, maar met medewerkers. Iedereen weet wat mijn rol is en waar mijn opdracht begint en eindigt. De richting is duidelijk, iedereen is gehoord en er ligt een stevig fundament om samen aan het werk te gaan.